Stan, w którym komórki ciała stają się niewrażliwe na insulinę oddziałuje niekorzystnie na całe ciało. Jak się okazuje, cierpi nie tylko nasza fizjologia, ale także psychika. Ostatnie badanie przeprowadzone przez naukowców Iowa State University wskazuje, iż stan insulinooporności zmniejsza odporność na stres i negatywne odczucia. Na jakiej podstawie badacze doszli do takich wniosków?
Insulinooporność a stres
Insulinooporność, czyli nieprawidłowa odpowiedź ciała na działanie insuliny i nie wrażliwość na ten hormon występuje najczęściej w cukrzycy typu 2. oraz stanie przedcukrzycowym.
Amerykańscy badacze twierdzą, iż insulinooporność może negatywnie wpływać na odpowiedź emocjonalną mózgu, nasilając złe emocje.
O badaniu
We wspomnianym badaniu wzięło udział 331 dorosłych, u których obserowano i notowano reakcje na różne fotografie i obrazy, które miały wywołać określone emocje. Do oceny badanych posłużyły między innymi metody elektroencefalogramu (EEG) służące do oceny aktywności mózgu oraz oceny odczuwania negatywnych emocji na podstawie częstotliwości mrugania.
Uczestnikom badania założone zostały elektrody, które umiejscowiono na twarzy, głowie i pod oczami. Dzięki zastosowaniu takich metod, badacze mogli oceniać mimowolne odruchy (mruganie, wzdryganie się) wywołane przez odbiór danego bodźca – w tym przypadku obrazu wywołującego jakieś odczucia.
Do jakich wniosków doszli badacze?
Wyniki pokazały, iż osoby z bardziej zaawansowanym stadium insulinooporności wykazały silniejszą odpowiedź emocjonalną na zastosowany bodziec. Reagowali oni bardziej gwałtownie na obrazy wywołujące negatywne odczucia. Co więcej, badania pokazały, iż podczas eksperymentu, prawa półkula mózgu była bardziej aktywna u osób z cukrzycą typu 2. oraz insulinoopornością. Zwiększoną aktywność tej części mózgu obserwuje się m.in. w przebiegu depresji oraz odczuwania negatywnych emocji.
Ci z uczestników badania, którzy cierpieli na cukrzycę typu 2., wykazywali też niższą inteligencję kognitywną, czyli zdolność do prawidłowych reakcji w sytuacjach nieprzewidywalnych i niepewnych oraz niestabilny poziom kortyzolu – hormonu stresu.
Autorzy o badaniu
Auriel Willette, profesor nauki o żywieniu człowieka wnioskuje, iż osoby cierpiące na insulinooporność mogą reagować silniej na negatywne sytuacje życiowe i są mniej odporne na złe emocje oraz stres. To jedno z badań, które udowadnia, iż problemy metaboliczne mogą wpływać na nasze zachowanie oraz sposób, w jaki emocjonalnie radzimy sobie z sytuacją życiową.
Tovah Wolf, jeden z badaczy oraz student Iowa State University twierdzi, iż u osób z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej oraz insulinoopornością, stres i negatywne emocje mogą znacząco rozregulować poziom glukozy we krwi.
Umiejętność radzenia sobie ze stresem jednym z elementów terapii
Opisane badanie udowadnia, że częścią terapii schorzeń metabolicznych, tj. insulinoodporność i cukrzyca typu 2. jest nauka umiejętności radzenia sobie ze stresem i negatywnymi emocjami.
Okazuje się więc, iż odpowiednia dieta, aktywność fizyczna, stała opieka medyczna i efektywne radzenie sobie ze stresem to elementy, które należy wdrożyć aby móc oczekiwać sukcesu w kontroli i prowadzeniu cukrzycy i insulinoodporności.
Źródła:
1. Wolf T. et al. Neural, Hormonal, and Cognitive Correlates of Metabolic Dysfunction and Emotional Reactivity. Psychosomatic Medicine: March 28, 2018.
2. https://www.diabetes.co.uk/news/2018/may/insulin-resistance-may-increase-negative-responses-to-stress-91338691.html
