Stany emocjonale i cukrzyca

Emocje i cukrzyca

Stany emocjonalne i cukrzyca
Cukrzyca wpływa na nasze stany emocjonalne w wieloraki sposób

Żadna przewlekła choroba, a taką chorobą jest cukrzyca, nie jest obojętna dla naszego stanu emocjonalnego. W cukrzycy możemy doświadczać wachlarz stanów emocjonalnych, które mogą być trudne do zrozumienia dla osób zdrowych. Przez to ciężej jest nam znaleźć zrozumienie i wsparcie. W konsekwencji cukrzyk może myśleć, że ‘coś jest z nim nie tak’.

Nic bardziej błędnego. Cukrzyca silnie wpływa na nasz stan emocjonalny, i mamy prawo czuć, to co czujemy.

Emocje i cukrzyca

Diagnoza cukrzycy, czy to cukrzycy typu 1 czy to cukrzycy typu 2, dla wielu osób może brzmieć jak wyrok. Wiążą się z tym wydarzeniem różne odczucia. Niektórzy psychologowie mówią wręcz, że nowo – zdiagnozowani cukrzycy przechodzą przez takie same etapy godzenia się z nową rzeczywistością, przez jakie przechodzą osoby będące w żałobie.

Niektórzy radzą sobie z nową sytuacją dobrze, inni zaś nie. Jeśli masz trudności z zaakceptowaniem choroby i odnalezieniem się w nowej sytuacji, to nie znaczy że coś jest z Tobą nie tak. Wielu diabetyków czuje podobnie, i co więcej, wielu czuje się osamotnionych i niezrozumianych.

Niestety, psychologiczny aspekt radzenia sobie z tą chorobą jest często pomijany w leczeniu i diabetycy i ich bliscy muszą sami sobie radzić różnymi emocjami jakie się pojawiają. W tej sekcji najdziesz opis różnych stanów emocjonalnych, jakie mogą pojawić się w cukrzycy. Poniżej krótkie podsumowanie każdego z nich oraz link do pełnego opisu w których podpowiadamy jak sobie radzić.

Zaprzeczenie

Stan, w którym chory nie przyjmuje do wiadomości, że choruje i zachowuje się tak jakby nadal był zdrowy. Może on prosić o dodatkowe badania, twierdzić, że zaszła pomyka, lub ignorować informację o cukrzycy i podważać autorytet lekarzy.

Jeśli etap ten krótko, jako jeden z etapów żałoby, jest to naturalny stan. Jeśli jednak trwa długo i chory nie może przejść do kolejnego etapu. To konsekwencje tego mogą być groźne dla zdrowia, a nawet życia.

Złość

Złość jest nieodłącznym elementem cukrzycy. Złość na nas samych, na los, na chorobę, a nawet na naszych bliskich. W naszej kulturze złość jest postrzegana jako coś, co należy ukryć. A złość, która nie ma ujścia może przynieść więcej szkód niż pożytku – możemy na przykład skierować ją ku sobie. To jednak od nas zależy czy wykorzystamy złość w sposób pozytywny czy negatywny. Negatywny oznacza wyładowanie złości na sobie lub otoczeniu, a pozytywny może oznaczać wykorzystanie tej energii do intensywnych treningów czy zmian stylu życia.

Depresja

Na depresję może zachorować, każdy, ale diabetycy, zwłaszcza z niewyrównaną cukrzycą, są szczególnie narażeni. Dlatego też depresję traktujemy jako powikłanie cukrzycy. Depresja to groźne schorzenie, którego nie należy lekceważyć. Jeśli odczuwasz objawy depresji, zgłoś się do lekarza.

Przeczytaj o depresji w cukrzycy

Wypalenie terapeutyczne, czy też wypalenie cukrzycowe

Jest to stan, w którym cukrzyk traci całkowite zainteresowanie swoim leczeniem, przestaje brać leki, pomija zastrzyki, unika wizyt lekarskich. Stan wyplenia dotyka średnio co trzeciego chorego i może prowadzić do poważnych powikłań, jeśli trwa długo.

Przede wszystkim musisz sobie uświadomić że dotknął ci stan wypalenia. Postaraj się o zmianę ruty, a nawet lekarza prowadzącego.

Przeczytaj więcej na temat wypalenia terapeutycznego w cukrzycy

Stres

Stres jest nieodzownym elementem cukrzycy. Codzienne wyzwania kontroli choroby jakie towarzyszą diabetykom i potencjalne konsekwencje choroby sprawiają, że wielu z nas jest w stanie permanentnego stresu. Stres zaś wpływa negatywnie na glikemię, powodując jej wzrost. Co więcej, diabetycy radzą sobie gorzej w sytuacjach stresowych – ciężej jest im powrócić do stanu równowagi. Dzieje się tak gdyż stres powoduje produkcję kortyzolu oraz wielu innych hormonów, z którymi organizm diabetyka sobie nie radzi.

Dlatego szczególnie ważne jest abyś nauczył się rozpoznawać oznaki stresu oraz wiedział jak sobie z nim radzić.