Inhibitory kotransportera 2 glukozy zależnego od jonów sodowych (SGLT-2), znane też pod nazwą gliflozyny, są grupą leków doustnych, stosowanych w leczeniu cukrzycy typu 2. Inhibitory działają w nerkach, gdzie powodują wzmożone wydalanie glukozy wraz z moczem. Dzięki temu następuje obniżanie poziomu glukozy we krwi, spalanie dodatkowych kalorii i w efekcie spadek masy ciała.
Lek jest stosunkowo nowy, a zatem nie wszystkie działania niepożądane są do końca poznane.
Leki z grupy inhibitorów SGLT-2 (Gliflozyny)
Poniższe leki należące do klasy inhibitorów SGLT2 (pierwsza nazwa jest handlowa, druga- znajdująca się w nawiasach- nazwa substancji czynnej. W Polsce są dostępne tylko dwa leki z tej grupy leków – Forxiga i Invokana.
Nazwa handlowa | Nazwa substancji czynnej | Dostępność w Polsce | Cena |
Forxiga | Dapagliflozyna | Dostępny na receptę | 190 – 230 PLN zależnie od apteki |
Invokana 100g lub 300g | Kanagliflozyna | Dostępny na receptę | 198 PLN 100g / 296 PLN 300g |
Xigduo | Dapagliflozyna + Metformina | Nie dostępny | |
Vokanamet | Kanagliflozyna + Metformina | Nie dostępny | |
Jardiance | Empagliflozyna | Dostępny na receptę |
Jak działa inhibitor SGLT-2?
Inhibitor SGLT-2 działa chroniąc nerki przed ponownym wchłanianiem glukozy we krwi. W ten sposób pozwala nerkom obniżyć poziom glukozy we krwi oraz jej nadmiar usunąć z organizmu wraz moczem.
W organizmie ludzkim nerki w procesie filtracji najpierw usuwają glukozę z krwi, a następnie pozwalają krwi ponownie ją wchłonąć, tak aby była ona wykorzystana przez organizm. W normalnych warunkach taki mechanizm sprawia, że organizm wykorzystuje wszystkie substancje odżywcze.
U osób ze zbyt wysokim poziomem cukru we krwi, część stosunkowo niewielka część glukozy nie jest ponownie wchłaniana, lecz wydalana z organizmu wraz z moczem, chroniąc w niewielkim stopniu przed hiperglikemią. Jednak transportery glukozy zależne od sodu (SGLT-2) to grupa białek, które sprawiają, że około 90% odfiltrowanej glukozy ponownie trafia do krwiobiegu. Przez hamowanie działania tych białek inhibitory SGLT-2 sprawiają, że więcej glukozy zostanie usunięta wraz z moczem, znacząco obniżając w ten sposób poziom cukru we krwi.
Kto może stosować inhibitory SGLT-2?
Inhibitory SGLT-2 mogą być stosowane przez osoby dorosłe z cukrzycą typu 2, które mają wysoki poziom glukozy we krwi, pomimo przyjmowania innych leków cukrzycowych.
Leki mogą być również przyjmowane przez osoby, które walczą z nadwagą i stosują inne leki na cukrzycę.
Przeciwwskazania – kto nie powinien sięgać po inhibitory SGLT2?
Inhibitory SGLT-2 nie są zalecane osobom z chorobą nerek (nefropatią) gdyż nadmiernie je obciążają. Choroby nerek blokują również prawidłową pracę leku. Po inhibitory SGLT-2 nie powinny także sięgać kobiety w ciąży.
Jak zażywać inhibitory SGLT2?
Inhibitory SGLT-2 mają postać tabletek, które powinno się przyjmować raz dziennie.
Refundacja
Inhibitory SGLT-2 nie są obecnie refundowane. Ceny różnią się zależnie od apteki, więc warto sprawdzić w kilku aptekach.
Korzyści
Inhibitory SGLT-2 pomagają usunąć glukozę z krwi na zewnątrz organizmu i w ten sposób usuwają nadmiar kalorii. Zatem prowadzą one do obniżenia poziomu glukozy we krwi i spadku masy ciała.
Skutki uboczne
Pacjenci przyjmujący inhibitory SGLT2 wraz z insuliną lub pochodnymi sulfonylomocznika powinni być świadomi ryzyka wystąpienia hipoglikemii.
Ważne jest, aby regularnie pić wodę. W ten sposób zapobiegnie się odwodnieniu.
Inne częste działania niepożądane to:
- Odwodnienie – co może prowadzić do suchości w ustach i zaparć
- Wzmożony apetyt
- Infekcje układu moczowego, spowodowane wysoką zawartością cukru w moczu – glukoza w moczu to doskonała pożywka dla bakterii
- Kandydoza sromu i pochwy spowodowana słodkim moczem, który jest pożywką dla grzybów
- Zapalenie żołędzi / napletka prącia
- Zaburzenia lipidowe
Podczas przyjmowania leków należy pamiętać o regularnej kontroli pracy nerek. Warto wybrać się do lekarza co najmniej raz w roku.
Ponieważ inhibitory SGLT-2 jest stosunkowo nowym lekiem, bezpieczeństwo długoterminowego ich zażywania nie jest jeszcze do końca znane. Chociaż nie było jak dotąd znaczących dowodów podważających jego przyjmowanie, obecnie prowadzone są badania kliniczne odnośnie wpływu leku na pracę serca, wątroby i nerek oraz ryzyka zachorowania na raka.