Insulina i jej zażywanie przy cukrzycy wydaje się już czymś oczywistym. Ale nie zawsze tak było. 23 stycznia 1922 okazał się być dniem epokowym. Był to dzień, który nareszcie zmienił historię leczenia cukrzycy. Tego właśnie dnia pierwszy raz skutecznie podano ją 14-letniemu umierającemu na cukrzycę chłopcu.
- Przeczytaj więcej o historii cukrzycy
Pacjent, który zmienił świat cukrzycy
Do tej pory leczenie cukrzycy polegało praktycznie jedynie na głodówce. Leonard Thompson miał 14 lat i ważył zaledwie 29.5kg. Jego cukrzyca była już na końcowym etapie, zapadał i wybudzał się ze śpiączki cukrzycowej. Zrozpaczony ojciec chłopca postanowił zaryzykować i zgodził się na podanie synowi nowo odkrytego leku, który wcześniej testowano na psach.
Pierwsze podanie substancji nastąpiło 11stycznia 1922r. Niestety wynik nie był tak dobry, jak się spodziewano, tzn. poziom cukru wprawdzie obniżył się, ale tylko o 25%, ale młody pacjent doznał ciężkiej reakcji alergicznej na lek, który nazwano insuliną.
Jednak już dwa tygodnie później, 23 stycznia 1922 r., przy drugim podaniu lepiej oczyszczonej insuliny, efekt był spektakularny. Cukier spadł do poziomu 77 mg/dl a objawy kwasicy zaniknęły. Leonard Thompson stał się żywym cudem medycyny. Ostatecznie dożył 27 lat, a przyczyną jego śmierci było zapalenie płuc, będące najprawdopodobniej powikłaniem cukrzycy.
Jak wynaleziono insulinę?
Rok przed tymi zdarzeniami pracowity młody chirurg Frederick Banting z Toronto w Kanadzie dokonał kluczowego odkrycia. Już od dłuższego czasu prowadził on badania na temat roli trzustki w regulowaniu metabolizmu. Do badań włączył się także J.R.R. Macleod, kierownik instytutu badawczego, w którym pracował Banting, choć początkowo był sceptyczny. Użyczył mu jednak kilka psów do eksperymentów oraz przydzielił do pomocy chętnego studenta medycyny, Charlesa Besta. Badania na czworonogach wypadały zadowalająco.
Kiedy profesor Macleod wrócił za wakacji, był nimi tak zachwycony, że zaangażował do pracy cały zespół badawczy, w tym utalentowanego biochemika J.B. Collipa. Oczyszczali i produkowali insulinę, a do zimy 1921/1922 przedstawili swoje wyniki na prestiżowych konferencjach medycznych. W lutym 1922 r. insulinę podano dalszym 5 pacjentom a nowy lek była już na pierwszych stronach gazet na całym świecie.
Masową produkcję insuliny rozpoczęto w po koniec 1923 roku, wtedy też cukrzyca przestała być chorobą śmiertelna.
Nobel nie dla każdego
W 1923 r. Banting wraz z Macleodem za swój wynalazek otrzymali nagrodę Nobla. Jednak Banting uważał, że tak naprawdę należy się ona pomocnemu i zdolnemu studentowi, Charlesowi Bestowi. Dlatego podzielił się z nim swoją nagrodą.
