Wypalenie to słowo, które kojarzymy z pracą. Większość z nas słyszała o tym, że można wypalić się zawodowo. Czym jest jednak syndrom wypalenia terapeutycznego w cukrzycy (ang. diabetic burnout)?
Okazuje się, że to wcale nierzadka przypadłość, dotykająca osoby, które nabierają niechęci do swojego leczenia, a nawet całkowicie je porzucają. Nie badają poziomu cukru, jedzą, nie dbając o dietę, a przy tym wszystkim czują się jednocześnie sfrustrowani i smutni. Jeśli syndrom wypalania terapeutycznego trwa długo, może zagrażać naszemu zdrowi i życiu.
Co to jest syndrom wypalenia terapeutycznego w cukrzycy?
Wyplenie zawodowe dotyka nas wtedy, kiedy zazwyczaj lubiana przez nas przedtem praca staje się koszmarem nie do zniesienia. Po fazie hiperaktywności zawodowej następuje faza wyczerpania, obniżenia nastroju, a nawet depresji. Nie mamy ochoty pracować, a sam widok budynku firmy napawa nas niechęcią, a nawet wstrętem.
Podobnie ma to miejsce w wypaleniu terapeutycznym u cukrzyków. Diabetyk (często po latach chorowania) jest już zmęczony swoją chorobą i traci zapał do leczenia, a także profilaktyki. Przestaje się regularnie badać, nie dba o kontrolę cukru we krwi, bywa wręcz, że nie zażywa zaleconych leków, w tym nawet insuliny. Jednocześnie jest przy tym zestresowany, ma kłopoty ze snem, nie przestrzega diety i bez umiaru spożywa „zakazane” pokarmy.
Objawy te mogą przypominać depresję, ale nie wskazują na nią, gdyż depresja w rozumieniu klinicznym obejmuje wszystkie obszary życia pacjenta, a w wypadku syndromu wypalenia terapeutycznego w cukrzycy, stan emocjonalnego wyczerpania dotyczy tylko choroby i jej leczenia.
Depresja jednak może towarzyszyć zespołowi wypalenia terapeutycznego.
Kogo może spotkać syndrom wypalenia terapeutycznego w cukrzycy?
Syndrom wypalenia terapeutycznego dotyczy diabetyków typu 1, typu 2 jak i innych typów.
Jak wynika z badań przeprowadzonych w Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych i Diabetologii, II Wydziału Lekarskiego, na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym, zespół wypalenia terapeutycznego może dotyczyć (okresowo) 30–40% diabetyków.
U większości tych osób występuje podwyższony poziom hemoglobiny glikowanej (HbA1c). Przeważnie są to młodzi ludzie, jednak syndrom wypalenia może spotkać osoby w każdym wieku.
Na wystąpienie syndromu wypalenia terapeutycznego w cukrzycy mają wpływ także przyczyny zewnętrzne, jak chociażby trudności z dostępem do opieki lekarskiej lub brak zaufania do lekarzy prowadzących leczenie.
