Starsi pacjenci z cukrzycą powinni otrzymywać inne cele w leczeniu, niż pacjenci młodsi, mówią naukowcy z uniwersytetu Yale.
Nowe badanie przeprowadzone przez uniwersytet Yale, pod przewodnictwem doktor Katarzyny Lipskiej zostało opublikowane 12.01.2015 w magazynie JAMA Internal Medicine. Pokazuje ono, że starsi pacjenci są leczeni według jedno schematu, takiego samego jak pacjenci młodsi, niezależnie od stanu zdrowia i innych okoliczności towarzyszących.
Doktor Lipska, wykładowczyni medycyny wewnętrznej na uniwersytecie Yale, USA, sugeruje, że normy HbA1c dla starszych pacjentów, ustalane są tak samo jak dla osób młodszych, mogą być zbyt restrykcyjne i powinny być ustalane indywidualnie. Uniwersalne podejście, niezależnie od wieku, może szkodzić.
Dotyczy to pacjentów, niezależnie od typu cukrzycy.
Przebieg badania
Naukowcy z uniwersytetu Yale przebadali 1288 dorosłych osób w wieku powyżej 65 lat, u których zdiagnozowano cukrzycę. Grupę następnie podzielono na trzy podgrupy, zależnie od stanu zdrowia pacjentów.
Do pierwszej grupy trafili pacjenci o dobrym stanie zdrowia, do drugiej Ci, którzy charakteryzowali się wieloma przebytymi chorobami i którzy mają problemy z samo-opieką, a do trzeciej grupy trafili ci u których zdiagnozowano ciężkie choroby, ograniczające oczekiwaną długość życia.
50,7% badanych znalazło się w pierwszej grupie zdrowych pacjentów, 28% w drugiej, oraz 21.2% w trzeciej.
Wyniki badań
62% wszystkich pacjentów charakteryzowało się HbA1c poniżej 7% we wszystkich grupach, co oznacza, ze zdrowe jak i chore osoby otrzymywały równie agresywną terapię cukrzycy, bez względu na inne choroby. Ponad połowa z każdej z tych grup, 55%, było leczonych insuliną lub pochodnymi sulfonylomocznika
Według badaczy, świadczy to o tym, że lekarze nie dopasowują leczenia i zalecanych norm do stanu zdrowia pacjentów, stosując jeden standard i stały zestaw leków, taki jaki jest stosowany w przypadku młodszych pacjentów.
Normy HbA1c w Polsce dla seniorów
Polskie normy HbA1c dla osób starszych są podobne do tych w USA i wynoszą 6,5% lub 7%. Jedyny wyjątek stanowią pacjenci 20 letnią historią cukrzycy typu 1, którzy przeszli zawał lub udar – norma dla tych osób wynosi 8%.
Tak więc również i polskie normy nie uwzględniają wieku pacjenta czy innych chorób towarzyszących (zaawansowane choroby nerek, inne choroby serca).
Przeczytaj o normach HbA1c w Polsce
Seniorzy i hipoglikemia
Problem agresywnego leczenia osób starszych polega na w tym, że seniorzy mają większa skłonność do hipoglikemii, w porównaniu z młodszymi. A hipoglikemia u starszych osób zwiększa ryzyko konwulsji, śpiączki, a nawet śmierci, ponadto zwiększa znacząco ciśnienie krwi, które grozi zawałem serca. Konwulsje, zagubienie i inne objawy hipoglikemii u osób starszych mogą też prowadzić do upadków i urazów kości, które ciężko się goją.
Większa indywidualizacja leczenia
Doktor Lipska komentując wyniki, powiedziała, że ‘w przypadku starszych pacjentów, powinniśmy stosować indywidualnie dopasowane normy HbA1c. Pacjenci o dobrym stanie zdrowia mogą być leczeni w podobny sposób, jak pacjenci młodsi, ale ci którzy mają inne schorzenia towarzyszące, powinni być traktowani indywidualnie’
Co więcej, agresywna terapia cukrzycy w wieku starszym może nie tylko zaszkodzić pacjentom o słabszym zdrowiu, ale również niepotrzebnie obniża jakość życia. Lekarz powinien wiec podjąć decyzję o indywidualnym leczeniu i normach, biorąc pod uwagę specyficzną sytuację pacjenta.
Źródło: JAMA Internal Medicine
